Strona www stworzona w kreatorze WebWave.
Jestem z Ciebie dumny… kto z nas rodziców, tak nie mówił? Chwalimy nasze dzieci za wszystko, co robią są jednak tylko ogólne pochwały, które w rzeczywistości niewiele znaczą, ale mają duży wpływ, niestety nie jest to wpływ pozytywny. Istotne jest szczere dostrzeganie wysiłku dziecka i doskonalenia się w zadaniu. Nazywanie dziecka wybitnie zdolnym i chwalenia wszystkiego, co robi prowadzi do tego, że dziecko staje się w rzeczywistości mniej skłonne do podejmowania trudnych zadań. Odwraca się od wszystkiego, co wymaga wysiłku.
Najnowsze badania udowadniają, że zawyżanie, „przechwalenie” działań i możliwości dzieci jest dużym błędem. Zachęca dzieci do rezygnacji, gdy sprawy stają się trudne, wpływa także na zawyżone ego.
Czy to znaczy, że mamy nic nie mówić?
Jako rodzice chcemy powiedzieć naszym dzieciom, jak dobrze sobie radzą i chcemy, aby czuły się docenione. To nie są złe pragnienia, ale wychowywanie dzieci, które nieustannie sięgają po zewnętrzne pochwały, gdy nie robią nic nadzwyczajnego, to zły pomysł. Chcemy, aby dzieci były wewnętrznie zmotywowane do pracy, do działań, ponieważ chcą, a nie dla nagrody, choćby w formie pochwały.
Jak zatem wzmacniać, zachęcać dziecko?
Możemy zaoferować zachętę, która może skierować dzieci do wewnątrz, która skupi się na ciężkiej pracy i wysiłku, a nie na wrodzonej inteligencji. Zamiast używać starego „Jestem z ciebie taki dumny”, wypróbuj jedną z tych alternatyw.
Powinnaś/powinieneś być z siebie dumna/y
Kiedy mówimy naszym dzieciom, że jesteśmy z nich dumni, szkolimy je, aby szukały naszej aprobaty. Stają się osobami zewnątrzsterowalnymi uzależnionymi od pochwał i nagród.
Powinniśmy nauczyć ich bycia dumnymi z osiągnięć, kiedy wiedzą, że włożyli tyle wysiłku, ile mogli. Nie oznacza to tylko bycia dumnymi z siebie, kiedy są na pierwszym miejscu. Nauczenie dzieci, by były z siebie dumne, oznacza nauczenie ich, że życie to podróż.
Wymagało to dużo pracy
Nie ma nic złego w uznaniu, jak ciężko pracują nasze dzieci. Kluczem jest upewnienie się, że praca jest godna uwagi i zauważenia wysiłku, a nie rezultatu. Zauważenie wysiłku oznacza, że nasze dzieci nauczą się doceniać część pracy związaną z sukcesem, zamiast zakładać, że powinno to przyjść łatwo.
Widzę postęp, jaki zrobiłeś
Zauważanie postępów jest wyrażeniem uznania dla ciężkiej pracy dziecka i zachęcić je do docenienia wysiłku, jaki wkłada w to co robi.
Czego nauczyła Cię ta sytuacja?
Potwierdzenie porażki jest konieczne. Nikt nie wygrywa przez cały czas, a przyznawane każdemu nagrody za uczestnictwo często odbiera naszym dzieciom szansę na przeżycie porażki i naukę na niej. Możemy porozmawiać z naszymi dziećmi o doświadczeniach, które nie idą dobrze, jednocześnie chwaląc ich zdolność do rozwoju w tej sytuacji.
Zmiana
To, co musimy zrobić, to uświadomić sobie, jak często trenujemy nasze dzieci, aby szukać zewnętrznej motywacji i jak bardzo składamy im puste pochwały za to, że robią absolutne minimum. Wstrzymywanie się od pochwał wydaje się na początku sztuczne, ale jest to zmiana, która zapewnia długoterminowe korzyści naszym dzieciom.
Powodzenia